Του Θοδωρή Τσούτσου
Νιώθεις να χάνεις τα κουράγια σου όταν πρέπει να γράψεις για τον ελληνικό τελικό Κυπέλλου, ανάμεσα στις εικόνες που παίρνεις από τους πανηγυρισμούς της Λέστερ, την πρόκριση της Ατλέτικο, την αίγλη της Ρεάλ και της Μάντσεστερ, την αγωνία του Europa League.
Θα μπορούσε να είναι η "ουρά" των όσων παρακολουθούμε στα ευρωπαϊκά γήπεδα όλη τη χρονιά και κυρίως τις τελευταίες ημέρες. Ενα συμπλήρωμα. Ενα επιδόρπιο. Αλλά αυτός ο τελικός, όχι. Ο φετινός τελικός, των κεκλεισμένων των θυρών, των προσκλήσεων και της προσωποποίησης όχι στους ποδοσφαιριστές, δεν μπορεί να είναι τίποτα που να σε εμπνέει. Ούτε καν "ουρά".
Είναι, όμως, ένας τίτλος. Είναι μία διοργάνωση που φτάνει στο τέλος της, έχοντας στο διάβα της "σημαδέψει" αρκετές ομάδες. Από την Ξάνθη, που ως περσινή φιναλίστ έμεινε εκτός από τους ομίλους και "ταρακουνήθηκε". Τον Αστέρα, που από το Κύπελλο αποφάσισε να τροποποιήσει το πλάνο που στήριζε με την ψυχή του, με τον Στάικο Βεργέτη.
Μέχρι τα πιο "βαριά χαρτιά", τον Παναθηναϊκό που σοκαρίστηκε μετά τον αποκλεισμό από τον Ατρόμητο και τον ΠΑΟΚ που έπαθε ό,τι έπαθε και όπως το έπαθε στον πρώτο ημιτελικό με τον Ολυμπιακό. Αναμενόμενο ήταν αυτό για το φετινό Κύπελλο. Εδειχνε από την αρχή της σεζόν ότι θα αποτελέσει κριτήριο, μεγαλύτερο από άλλες χρονιές, για αρκετές ομάδες.
Και αυτό ισχύει μέχρι το τέλος του. Για την ακρίβεια, ισχύει ακόμη και για τον πρωταθλητή Ολυμπιακό. Δηλαδή, τον πετυχημένο της χρονιάς. Είναι παράδοξο, αλλά μοιάζει με πραγματικότητα παραμονές του αγώνα με την ΑΕΚ, ότι για τον Ολυμπιακό ο τελικός είναι πιο καθοριστικός σε σχέση με την ΑΕΚ.
Για λόγους που αφορούν κυρίως στον ίδιο τον Ολυμπιακό, αλλά και συνολικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, οι ερυθρόλευκοι έχουν περισσότερα να χάσουν από τους κιτρινόμαυρους, αν τελικά χάσουν τον τελικό. Θέλετε η ευκολία του τίτλου του πρωταθλητή, που δεν δημιούργησε στιγμές αμφισβήτησης για την ομάδα. Θέλετε η ήττα από την ΑΕΚ στο πρωτάθλημα και η "σημαία" Καλογερόπουλος που κινδυνεύει να καταρρεύσει. Θέλετε η δεδομένη κυριαρχία που απειλείται από μόλις ένα ματς. Θέλετε και η μη πορεία στο Europa League που δημιούργησε δεύτερες σκέψεις για μία και μοναδική φορά φέτος.
Θέλετε όλα αυτά μαζί και με τον τίτλο του φαβορί, που τον έχει, πάντως το ματς του τελικού έχει αρχίσει να "δείχνει" κομβικό για τον Ολυμπιακό. Χωρίς κανείς να μπορεί προτού αυτός γίνει, τι θα προκαλέσει αν δεν πάει καλά για το σύλλογο.
Για την ΑΕΚ πάλι, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Στην πραγματικότητα φέτος έχει κάνει περίπου αυτά που περιμέναμε. Η κατάκτηση ενός τίτλου θα είναι το παραπάνω. Η πρώτη θέση στα πλέι οφ επίσης. Αν αυτά δεν έρθουν, όμως, δεν σημαίνει ότι αυτή η χρονιά πήγε στράφι...
Η ΑΕΚ καλείται να κάνει δύο πράγματα πηγαίνοντας πλέον στους δύο στόχους της χρονιάς. Αφενός να καρπωθεί με το Κύπελλο ή ένα καλό ευρωπαϊκό εισιτήριο τη σχετικά σταθερή πορεία της. Αφετέρου να αξιοποιήσει τη νέα πλέον σεζόν το γεγονός ότι κατάφερε να είναι ο εαυτός της σε αυτή την επιστροφή της στην Super League μετά από δύο χρόνια. Το ένα, όμως, δεν επηρεάζει το άλλο. Ακόμη και αν δεν καταφέρει το πρώτο, θα εξακολουθήσει να έχει το δεύτερο...
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.